Internationale dag van de rechten van de vrouw: uitzonderlijke Brusselse vrouwen in de kijker

LUCIA DE BROUCKÈRE

Lucia de Brouckère, geboren op 13 juli 1904 in Sint-Gillis, was een briljante scheikundige in 1982, de eerste vrouw die les gaf aan een faculteit Wetenschappen in België, en een feministische en seculiere activiste.

In 1923 schrijft Lucia zich in aan de Université Libre de Bruxelles, waar ze kiest om scheikunde te studeren, een keuze geïnspireerd door Daisy Verhoogen, werkleider, die ze bezag als voorbeeld. Werkleider was in die tijd de hoogste academische functie die een vrouw kon bekleden. In 1927 behaalde Lucia haar doctoraat in de scheikunde en werd ze voor haar proefschrift bekroond met de Stas-prijs van de Koninklijke Academie van België. Ze werd daarna de eerste vrouw die les gaf aan een Faculteit Wetenschappen, eerst in Gent en daarna aan de Université libre de Bruxelles.

Lucia de Brouckère hield zich niet alleen bezig met onderwijs en wetenschappelijke activiteiten, maar ook in het publieke domein. Ze was ook een verdediger van vrijheden, democratisch denken, en vrouwenrechten:

• In 1934 werd Lucia verkozen als eerste vrouwelijke president van het Wereldvrouwencomité tegen oorlog en fascisme, een vrouwenorganisatie met een feministische gedachtegang.
• Ze maakte deel uit van de Stichting voor Morele Bijstand aan Gevangenen.
• Ze was ook betrokken bij de strijd voor de erkenning van het secularisme: Lucia de Brouckère was lid van het Centrum voor Seculiere Actie. Hun voornaamste zorg was om abortus kort na de Tweede Wereldoorlog te decriminaliseren. Zo was Lucia in 1962 één van de oprichters van de centra voor gezinsplanning “La famille heureuse”.

SYLVIE LAUSBERG

Sylvie Lausberg is een Brusselse feministe, geboren op 11 augustus 1961 te Balen. Historicus, psychoanalyticus, schrijver, ze zet zich in het bijzonder in voor het recht op abortus.

Sylvie Lausberg, afgestudeerd aan de Université Libre de Bruxelles in geschiedenis, werkte als journalist bij RTBF-radio (1986-1996), maar publiceerde ook als freelancer in Le Soir, L'Instant, Marianne Belgique, Contact J, Regard, Le Vif – L’Express ...

Betrokken bij de verspreiding van wetenschappelijke kennis aan zoveel mogelijk mensen, ontwierp ze vervolgens tussen 2007 en 2012 internationale tentoonstellingen, evenals hun catalogi, over de relaties tussen joden en moslims in Marokko en vervolgens over de relaties tussen Marokko en Europa.

Na haar carrière als journalist en parallel met haar vele onderzoeks- en ontwikkelingsactiviteiten, activeert en werkt Sylvie Lausberg dagelijks aan vrouwenrechten in Belgische verenigingen en instellingen: als directeur van de afdeling Étude & Stratégie van het Centrum voor Seculiere Actie en als lid van de Federale Raad voor Gelijke Kansen tussen Vrouwen en Mannen (2009), maar ook als voorzitster van het Conseil des Femmes Francophones de Belgique sinds 2018. Beschouwd als specialist in de kwestie en in de geschiedenis van abortus in België (decriminalisering en verbetering van de toepassingsvoorwaarden), is zij sinds 2017 voorzitster van de nationale commissie voor de evaluatie van de wet op abortus.

Ze is verantwoordelijk voor seminaries van de Ecole de Santé Publique (ULB) in de opleiding van psychologen die actief zijn in centra voor geestelijke gezondheidszorg en planningscentra sinds 2012, evenals gastspreker aan de UCL voor een master in Psychologie, over de toegang tot abortus en ongelijkheden tussen mannen en vrouwen.

In 2019 publiceerde Sylvie Lausberg een historische roman getiteld Madame S, die de reis beschrijft van Marguerite Steinheil, de minnares van de Franse president Félix Faure, die in haar gezelschap stierf. Een historisch onderzoek dat de ruggengraat vormt van een algemene vrouwenhaat, bestendigd door degenen die geschiedenis schrijven door vrije vrouwen uit te schelden.